Papino zdravlje

Franjo je 38 dana bio zadržan u bolnici Gemelli u Rimu radi liječenja obostrane upale pluća. Hvala Bogu, popravio se i vratio u Vatikan, u svoje uobičajeno boravište u Dom svete Marte.

Puno sam molio za Papu, za zdravlje njegova tijela i duše. U sadašnjem životu tijelo i duša blisko su povezani. Kao što je Aristotel učio, „duša je oblikovnica tijela“. Franjo nas je u nedjeljnom govoru uz Gospino pozdravljenje pozvao da živimo korizmu „kao vrijeme ozdravljenja”, koje on doživljava „u duši i tijelu“. Krhkost Kristova namjesnika, ogoljena dok je izlazio iz Gemellija, svima vidljiva, jedva dižući ruke, s upalim očima, natečenim licem i vidljivim znakovima otežana disanja, predstavlja – kako je on sâm rekao – „važnu pouku i za starije i za mlade, koju treba prihvatiti, jer je to dio ljudskoga stanja“. Ako mladi ljudi ne razumiju da su i oni krhki, postaju zaokupljeni samima sobom. Nadbiskup Vincenzo Paglia, predsjednik Papinske akademije za život, dodao je, govoreći o Papi: „Temeljno je u njegovoj službi uključivanja koju propovijeda protiv postupanja s ljudima na rubu kao da su za jednokratnu uporabu.“

Papina duša osobito je nedokučiva. Ponajprije, to je duša ljudske osobe, sa svojim mislima i osjećajima. U Franjinu slučaju, on nosi teret svoga oblikovanja u Družbi Isusovoj, gdje je bio pokrajinski poglavar, a na kraju toga razdoblja njegove su ga žrtve (ispričavam se što koristim taj izraz) protjerale u Córdobu. Postao sam biskup nekoliko mjeseci prije njega, pomoćni kardinalu Quarracinu. Kada je i on izabran za pomoćnoga biskupa, nazvao sam ga u Córdobu da mu čestitam. Tada mi je rekao: „Kardinal me izvukao s dubine od dvadeset metara.“ Ja sam bio vikar za područje Belgrana, a on Floresa. Kasnije je postao generalni vikar i koadjutor. Nakon kardinalove smrti preuzeo je Buenosairešku nadbiskupiju i proglašen je kardinalom. Nakon odrjeke Benedikta XVI. izabran je za papu. Zdravlje duše vrhovnoga prvosvećenika sastoji se u preuzimanju skrbi za Predaje.

Sadašnji prvosvećenik, kao što sam već napisao u drugim prigodama, neprijatelj je Predaje i neprijatelj je onih koje smatra tradicionalistima. Zdravlje njegove duše je narušeno i nije je više lako izliječiti. Njegovi su dani, više nego ikada, u Božjim rukama i vjerojatno će nastaviti govoriti o ljudskim stvarima, kao „globalni vođa“, kako ga novinari smatraju. On dopire do srca vjernika kada ih potiče da ljube Isusa i Mariju, kao što je papina dužnost.

Tijekom povijesti Crkve lik rimskoga biskupa mijenjao se u skladu s prilikama vremena, a često je stjecao i političko značenje prvoga reda. Ipak, najvaljaniji i najprisniji vid ostaje neprekinutost s likom Petra. Možda politička vrijednost pape ovisi, u stvarnosti, o njegovom položaju Petrova nasljednika. U kršćansko doba on mu je donosio priznanje kraljeva i careva. Ali u današnjem svijetu njegov se lik ne može preodjenuti u vođu globalizacije. Isusov nalog ostaje da dok se On ne vrati, svi narodi – panta ta ethnē – prime Radosnu vijest, Evanđelje.

kastilski izvornik

La salud del Papa

Francisco estuvo internado 38 días en el Hospital Gemelli, de Roma, para curar una doble neumonía. Gracias a Dios, mejoró y volvió al Vaticano, a su ubicación habitual en la Casa Santa Marta.

He rezado mucho por el Papa, por la salud de su cuerpo y de su alma. En la vida presente, el cuerpo y el alma están íntimamente asociados. Como enseñó Aristóteles, “el alma es forma del cuerpo”. En un discurso del Ángelus dominical, Francisco invitó a vivir la Cuaresma “como un período de sanación” que él está experimentando “en cuerpo y alma”. La fragilidad del Vicario de Cristo, al desnudo cuando abandonó el Gemelli, a la vista de todos, apenas pudiendo levantar los brazos, con los ojos hundidos, el rostro hinchado y visibles muestras de que le costaba respirar, constituye – según él mismo dijo – “una lección importante tanto para los adultos mayores, como para los jóvenes, que hay que aceptar, porque es parte de la condición humana”. Si los jóvenes no comprenden que ellos también son frágiles, se encierran en ellos mismos. El arzobispo Vincenzo Paglia, presidente de la Pontificia Academia para la Vida, añadió, refiriéndose al Papa: “resulta fundamental en su ministerio de inclusión, que predica contra tratar a las personas marginadas como desechables”.

El alma de un Papa es especialmente inescrutable. En primer lugar, es el alma de una persona humana, con sus pensamientos y sentimientos. En el caso de Francisco, lleva la carga de su formación en la Compañía de Jesús, en la que fue Superior Provincial y al cabo de ese período, sus víctimas (me excuso por emplear este término) lo desterraron a Córdoba. Yo fui obispo varios meses antes que él, auxiliar del Cardenal Quarracino. Cuando a su vez él fue elegido, lo llamé a Córdoba para felicitarlo; entonces me dijo: “el Cardenal me sacó de veinte metros de profundidad”. Yo fui Vicario zonal de Belgrano, y él de Flores. Luego fue Vicario General y Coadjutor. A la muerte del Cardenal, asumió como Arzobispo de Buenos Aires y fue creado Cardenal. Después de la renuncia de Benedicto XVI fue elegido Papa. La salud del alma de un Sumo Pontífice consiste en hacerse cargo de la Tradición.

El actual Pontífice, como ya lo he escrito en otras intervenciones, es un enemigo de la Tradición y enemigo de los que él considera tradicionalistas. La salud de su alma flaquea y ya no es fácil de curar. Sus días están, más que nunca, en las manos de Dios, y es probable que continúe hablando de las cosas humanas, como un “líder global”, que así lo consideran los periodistas; llega al corazón de los fieles cuando los exhorta al amor de Jesús y María, según es el oficio de un Papa.

En la historia de la Iglesia, la figura del Obispo de Roma ha cambiado según las circunstancias de los tiempos, y muchas veces adquirió un valor político de primera magnitud. Sin embargo, lo más válido e íntimo sigue siendo la continuidad con la figura de Pedro. Quizá el valor político del Papa dependa, en realidad, de su condición de Sucesor de Pedro; le ha valido, en tiempos cristianos, ser reconocido por reyes y emperadores. Pero en el mundo actual, su figura no puede mimetizarse como líder de la globalización; el mandato de Jesús sigue siendo que hasta que Él vuelva, todos los pueblos – panta ta ethnē – reciban la Buena Noticia, el Evangelio.